สรณทุกปริตตารัมมณติกะ

นสรณทุกนปริตตารัมมณติกะ

(100. สรณทุกะ 13. ปริตตารัมมณติกะ)

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

ปริตตารัมมณบท

[330] 1. ธรรมที่ไม่ใช่ปริตตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นปริตตารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี 2 วาระ.

มหัคคตารัมมณบท

1. ธรรมที่ไม่ใช่มหัคคตารัมมณธรรม ที่ไม่ใช่สรณ-
ธรรม อาศัยธรรมที่เป็นมหัคคตารัมมณธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิด
ขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี 2 วาระ.

อัปปมาณารัมมณบท

1. ธรรมที่ไม่ใช่อัปปมาณารัมมธรรม ที่ไม่ใช่
สรณธรรม อาศัยธรรมที่เป็นอัปปมาณารัมมณธรรม ที่เป็นอรณธรรม
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย มี 1 วาระ.
สรณทุกปริตตารัมมณติกนสรณทุกนปริตตารัมมณติกะ จบ

สรณทุกหีนติกนสรณทุกนหีนติกะ

(100. สรณทุกะ 14. หีนติกะ )

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

หีนบท

[331] 1. ธรรมที่ไม่ใช่หีนธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นหีนธรรม ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี 1 วาระ.

ปัจจยวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

มัชฌิมบท

1. ธรรมที่ไม่ใช่มัชฌิมธรรม ที่ไม่ใช่อรณธรรม
อาศัยธรรมที่เป็นมัชฌิมธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุ
ปัจจัย มี 2 วาระ.

ปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

ปณีตบท

1. ธรรมที่ไม่ใช่ปณีตธรรม ที่ไม่ใช่สรณธรรม อาศัย
ธรรมที่เป็นปณีตธรรม ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
มี 1 วาระ.
สรณทุกหีนติกนสรณทุกนหีนติกะ จบ